Mechanizmy nawilżania skóry² ⁵
Wszystkie warstwy skóra muszą pozostać nawilżone, aby zachować jej elastyczność i sprężystość. W szczególności warstwa rogowa naskórka musi zawierać od 10% do 15% wody. Skóra reguluje swoje nawilżenie dzięki dwóm rodzajom wody, statycznej i dynamicznej:
- Woda statyczna jest zatrzymywana w górnych warstwach skóry, zwłaszcza w warstwie rogowej naskórka. Jest ona wiązana przez naturalne czynniki nawilżające (NMF), które przyciągają i zatrzymują wodę. Te czynniki NMF, składające się z aminokwasów i innych składników nawilżających, takich jak mocznik i kwas mlekowy, utrzymują nawilżenie, elastyczność i sprężystość skóry.
- Dynamiczna woda przemieszcza się z głębszych warstw na powierzchnię skóry i wyparowuje do powietrza. Proces ten, znany jako przeznaskórkowa utrata wody, pomaga regulować temperaturę ciała.
Zależy on od akwaporyny 3, kanału komórkowego zbudowanego z białek, który ułatwia transport glicerolu i wody przez błony komórkowe do naskórka. Jako środek utrzymujący wilgoć, glicerol przyciąga i zatrzymuje wodę w górnych warstwach skóry, pomagając utrzymać jej nawilżenie.
Przeznaskórkowa utrata woda zależy od integralności bariery ochronnej skóry. Utrata ta zwiększa się, jeśli bariera jest uszkodzona lub zakłócona, jak w przypadku suchej skóry lub chorób dermatologicznych. Ilość odparowywanej wody zależy również od warunków środowiskowych, takich jak wilgotność i temperatura. Lipidy międzykomórkowe w warstwie rogowej naskórka również kontrolują tę dynamiczną wodę, zatrzymując ją i spowalniając jej parowanie.
- Interakcja między nimi: Równowaga między woda statyczną a dynamiczną ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia skóry. Dlatego też pielęgnacja skóry mająca na celu optymalizację nawilżenie musi wspomagać zarówno utrzymanie wody statycznej przez NMF, jak i regulację wody dynamicznej przez zdrową barierę lipidową.
Definicja odwodnienia skóry³ ⁴
W medycynie odwodnienie występuje, gdy ciało traci więcej woda niż jej wchłania. Utrata ta może następować różnymi drogami, w tym przez skóra, płuca, nerki i przewód pokarmowy, i jest pogarszana przez niewystarczające spożycie wody w stosunku do jej utraty³.
Odwodnienie ma szkodliwe konsekwencje dla całego ciała, w tym³:
- Przewód pokarmowy: Brak nawilżenia może prowadzić do zaparć, ponieważ woda jest niezbędna do wspomagania przemieszczania się pokarmu przez jelita.
- Nerki i układ moczowy: Odwodnienie może zwiększać ryzyko infekcji dróg moczowych i prowadzić do słabego funkcjonowania nerek, ostatecznie przyczyniając się do ich niewydolności.
- Układ sercowo-naczyniowy: Brak wody zmniejsza objętość krwi, prowadząc do niedociśnienia.
- Skóra: Odwodnienie sprawia, że skóra staje się sucha i mniej elastyczna, co osłabia jej funkcję jako bariery ochronnej przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych.
Odwodniona skóra to zatem skóra, której brakuje wody. Występuje, gdy ilość wody utraconej przez skórę jest większa od ilości wody uzupełnianej, na przykład, przez wewnętrzne nawadnianie lubmiejscowe środki nawilżające⁴.
Przyczyny odwodnienia skóry
Różnica między skórą suchą a skórą odwodnioną
„Sucha skóra” i „odwodniona skóra” są często używane zamiennie w codziennym języku, ale terminy te opisują dwa różne stany skóry.
Sucha skóra charakteryzuje się niedoborem lipidów w naskórku lub niedoborem lipidów, powiązanych substancji hydrofilowych (naturalnych czynników nawilżających lub NMF) i wody⁵.
W przeciwieństwie do tego, odwodnienie skóry jest głównie powodowane brakiem wody w naskórku, wynikającym z utraty wody z ciała w ilości przekraczającej ilość wody spożywanej. Odwodnienie skóry jest oznaką globalnego odwodnienia, odzwierciedlającego ogólny brak równowagi wodnej⁴.